Camera vangt vleermuizen

Bij een grootschalige ingreep in ‘s-Hertogenbosch gaat de omgeving van een vleermuiswinterverblijf op de schop. Zo komt er een door middel van kunstlicht verlicht voetpad direct langs het gebouw waarin de verblijfplaats zich bevindt. Dat kan een probleem zijn voor de aanwezige gewone grootoor- en watervleermuizen die bekend staan als lichtschuwe soorten. Om hinder voor de vleermuizen zoveel mogelijk te voorkomen wordt de ingreep aangepast. Daarvoor was het belangrijk te weten waar zij het gebouw in en uit gaan.

Onderzoek bleek lastig

Er bleken twee wegen waarlangs de vleermuizen toegang tot het gebouw konden hebben, maar welke daarvan werd gebruikt was lastig te onderzoeken. Verschillende pogingen door een waarnemer en automatische registratie door middel van detectors leverden geen resultaat op. Daarom werd een poging gedaan om met behulp van cameravallen vast te leggen langs welke weg de vleermuizen het gebouw verlaten. Deze cameravallen werden op 20 februari geplaatst en op 15 maart uitgelezen. Dit leverde wél resultaat op. Bij een van de twee toegangswegen werd vastgelegd dat vleermuizen daar naar buiten gingen.

Cameraval zinvol bij vleermuisonderzoek

Een cameraval is een camera met bewegingssensor die een foto of filmpje maakt op het moment dat iets in het beeldveld van de camera beweegt. Het duurt enkele seconden voordat de camera wordt geactiveerd. Omdat de vleermuizen door kleine openingen naar buiten moesten kruipen werd verwacht dat zij een aantal keren heen en weer zouden vliegen (“zwermen”) voordat zij zouden landen om naar buiten te gaan. Daarmee zou de cameraval genoeg tijd hebben om de vleermuizen te filmen. Dit bleek inderdaad het geval. In vergelijkbare situaties kan het dus bij vleermuisonderzoek zinvol zijn cameravallen te gebruiken.

[scroll_popup show_at=250 width=250]