Vleermuizenverhuizing in Willemstad

De watervleermuizen in Willemstad (gemeente Moerdijk) mogen niet klagen. Hun huis is voorlopig gered en ze mogen geleidelijk wennen aan het feit dat ze toch echt beter kunnen verhuizen.

Bij een periodieke controle van de bomen in Willemstad bleek namelijk dat verschillende bomen weg moesten. Ze waren slecht en wortelden te ondiep, waardoor er bij storm een gerede kans bestond dat ze om zouden waaien. De gemeente Moerdijk had in 2014 een gemeentebrede potentie-inschatting laten uitvoeren door Regelink Ecologie & Landschap. In deze inschatting werd voor alle bomen en gebouwen bekeken welke beschermde flora en fauna er kunnen voorkomen. Op basis van die inschatting zag de gemeente dat er in de om te zagen bomen wel eens vleermuizen zouden kunnen zitten.

Kolonie watervleermuizen

Regelink werd ingeschakeld om een vleermuisonderzoek uit te voeren. Projectleider Adri Clements: “En jawel, in een van de bomen bleek een kolonie watervleermuizen te zitten, een strikt beschermde soort. Zomaar omzagen was dus geen optie. Zomaar laten staan eigenlijk ook niet, want dan zou de boom met vleermuizen en al om kunnen vallen. Er is in Nederland betrekkelijk weinig ervaring met succesvolle mitigerende maatregelen voor de watervleermuis. Bij het aanvragen van de ontheffing voor het omzagen hebben we daarom zelf een zo goed mogelijke oplossing bedacht.”
Om te beginnen zijn in de winter van 2015-2016 enkele bolvormige houtbetonnen vleermuiskasten opgehangen, waarvan bekend is dat watervleermuizen deze kunnen gebruiken. Clements: “Vervolgens heeft een bomenrooibedrijf half januari 2017 de boom voorzichtig omgezaagd, en het gedeelte met de vleermuizenholte er afgezaagd. Dat stuk stam is met spanbanden aan een naburige gezonde boom vastgemaakt, met dezelfde oriëntatie op de zon als eerst.”

Geleidelijk onbewoonbaar

Uiteindelijk is het de bedoeling dat de vleermuizen hun oude woning verlaten, vertelt Clements. “Een dode boom krijgt na verloop van tijd een ander microklimaat dan een levende. Het stuk stam wordt zo geleidelijk ongeschikt om in te verblijven. De dieren kunnen verkassen naar die vleermuiskasten en daarnaast creëren we in andere bomen vleermuisholten door bestaande spechtgaten naar boven toe uit te hollen.”
Op deze manier heeft de gemeente er in elk geval alles aan gedaan om de watervleermuizen te redden. Clements: “Uiteraard houden we de boel in de gaten om te zien of ons plan heeft gewerkt!”